วันนี้รายการของโซดากับคุณสหายปรายตั้งกระทู้โหวตว่าจริงๆแล้วจำเป็นรึเปล่าทีเราจะต้องมีที่ปรึษาหัวใจ

ต้องประท้องคะแนนโหวตนิดนึงอ่ะ โหวตเพราะสงสารคุณปรายซะงั้น ง๊อล

อย่างน้อยทุกคนก็เห็นด้วยกับเหตุผลของโซดาจริงป่ะ

จริงๆแล้วความรักอยู่ในฐานความเข้าใจของคนเพียง 2 คน

ไม่แปลกที่เราจะมีที่ปรึกษาเป็นพี่น้อง เพื่อนสนิท พ่อแม่

แต่เมื่อเราคิดจะมีที่ปรึกษาเป็นเพศตรงข้ามที่ไม่ใช่พื่อนสนิทโซดาว่าเหมือนเอาความรักมาแขวนบนเส้นด้าย

คุณอย่ามั่นใจอะไรกับเรื่องของหัวใจ ความรักมักไม่มีเหตุผล เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว

หลายๆคนก็คงอยากที่จะให้เราไว้ใจซึ่งกันและกัน มีอะไรปรึกษากัน

การที่เราเอาเพศตรงข้ามมาปรึกษา เมื่อวันใดที่คุณทะเลาะกับแฟน

คุณก็มาปรึกษาที่ปรึกษา ซึ่งที่ปรึกษาของคุณก็ให้คำปรึกษาและดูจะเข้าใจคุณไปซะทุกอย่าง

ความแตกต่างก็เกิดขึ้น ระหว่างแฟนที่ไม่เข้าใจอะไรเราเลยกับอีกคนที่เข้าใจและให้คำปรึกษาได้

ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจ ความเข้าใจ คุณหวั่นไหวแน่นอน ฟันธง

เล่นอะไรก็เล่นได้อย่าเล่นกับหัวใจ

ความรัก ... เป็นเรื่องของคน 2 คน
มีความสุขทั้งสองคน
อย่าให้ ... คนหนึ่งมีความสุข ในขณะที่อีกคนพยายาม
อย่าให้ ... คนหนึ่งเสียใจ ในขณะที่อีกคนไม่รู้ตัว
อย่าให้ ... คนหนึ่งรุ้สึกดี อีกคนหนึ่งเฉย - เฉย
อย่าให้ ... คนหนึ่งอยากพูด แต่..อีกคนไม่อยากฟัง
อย่าเหนื่อยใจที่จะถามกัน
อย่ากลัว อย่ากังวล ก่อนที่จะคุยกัน
เธอ... ก็คือเธอ ฉัน... ก็คือฉัน
คนสองคนที่รักกัน ต่งคนต่างก็ยังมีหัวใจของตัวเอง